Uitsluiting in plaats van dialoog: sleutel tot onderdrukking

Een totalitaire staat KAN alleen maar (blijven) bestaan als de elite, als uitverkoren voorhoede voor het brengen van HUN heilstaat, dissidente meningen onderdrukt. Immers afwijkende meningen en hun verkondigers brengen die heilstaat in gevaar. Onderdrukking is dus voor het goede doel en in ons eigenbelang!

Als de weg naar de totalitaire staat door het breed uitdragen van de niet meer publiekelijk bestreden opvattingen door de elite en hun aristocratische intellectuele leiders dan is een effectief middel op afwijkende meningen te smoren – naast vele andere, meestal gewelddadig – uitsluiting.

De meningen zijn dan mean-stream geworden en afwijkingen daarvan kunnen dan gemakkelijk als dom en gevaarlijk worden neergezet.

Zijn Nederland zijn we dicht bij het moment dat officieel is bepaald wat u waarover wat zal moeten denken. De straf is te worden weggezet als paria.

Dat proces is zo zichtbaar in het niet willen meedoen aan een verkiezingsdebat door de AoB onder het uitspreken van: “Onderwijsbond AOb heeft het verkiezingsdebat over onderwijs afgelast, omdat leden bezwaar hadden tegen deelname van de PVV.” Met als argument: “De bond schrijft dat het verkiezingsprogramma van de PVV “dermate afstand neemt van alles waar de AOb (…) voor staat” dat de uitnodiging aan de partij moest worden ingetrokken en het debat niet kon doorgaan.” (bron NOS)

Dat is precies wat de onderwijsbond AoB zegt en doet: uitsluiting van burgers die het wel eens zijn met de opvattingen van de PVV en daarover best in discussie willen. Want niemand verplicht de AoB het eens te zijn met dan ook maar één opvatting van de PVV, maar het niet met hen daarover in discussie willen gaan vanwege de inhoud van hun stellingen, is precies wat in ieder totalitair systeem wordt gepraktiseerd.

De argumentatie waarom dit zo verontrustend is staat perfect beschreven in een artikel van Bert Brusse op The Post Online. Ik verwijs dus daar maar kortheidshalve naar.

En let op, het is voorspelt en zo voor de hand liggend: anti-democraten noemen zichzelf democraten, racisten noemen zich anti-rascisten en fascisten noemen zich anti-fascisten en kenmerken zich dan door hun opvattingen gewelddadig en zonder tegenspraak ‘uit te dragen’ en daarmee de knokploegen worden voor de stichters van de totalitaire staat.

Ook de onderwijsvakbond AoB ziet er geen been in nu als wegbereiders van Totalitair Nederland te zijn. In de Tweede Wereld Oorlog hadden we voor leden van dit soort organisatie een woord.