Het maatschappelijke patroon in revolutionaire tijden, zoals die met het internet ons nu in de westerse wereld kenmerkt zich als volgt:
- de redelijkheid van onvrede, er zijn altijd maatschappelijke problemen die opkomen in revolutionaire tijden, creëert massa en momentum en doet de oude elite zich in in nieuwe kleren steken
- (getransformeerde) elite dwingt steeds meer totalitaire bevoegdheden af
- Verkoopt censuur als versterken burgermansfatsoen, noodzaak voor orde in de chaos; maar is actie tegen rationaliteit
- Beperkt processen/procedures die burgers een stem geven in besluitvorming en discussie daarover.
- Al die stappen verhevigen de omvang en intensiteit van onvrede die echter steeds minder zichtbaar wordt, totdat het ondergronds is.
Maar de heersende elite heeft meer middelen tot haar beschikking en past die om haar positie te verbeteren door steeds meer centrale macht in de overheden te laden door het moedwillig creëren van problemen. De onvrede in het eerste punt van hierboven proces zijn, moeten wij ons realiseren, vaak het gevolg van de door de elite moedwillige gecreëerde, onder de oppervlakte van het dagelijkse politieke handwerk, rampen.
Tom Zwitser, wederom een Nederlandse filosoof analyseert dat proces in zijn boek
Permafrost – een filosofisch essay over de westerse geopolitiek van 1914 tot heden. Deel 1 Oppervlakte.
Zijn analyse van de meest onnutte oorlog, de eerste wereld oorlog, is overtuigend hoe de machtshonger van elites moedwillig de burgers deze oorlog in heeft gedreven. Deze oorlogstoestand kon alleen worden afgehandeld wanneer de centrale overheid vervolgens wordt voorzien van nieuwe verregaande bevoegdheden.
Het beschrijft de machtsgreep van de Elite met hun ambtenaren, rechters, farizeeërs en schriftgeleerden. In de huidige Corona-crisis zie je dus ook weer en overheid die de gelegenheid aangrijpt om zijn macht met een soort staat van beleg met onbeperkte bevoegdheden uit te breiden. Het zijn deze bevoegdheden die dan goed van pas komen om critici de mond te snoeren en de eerste stappen richting een gesloten samenleving te zetten.
Dit is ook noodzaak voor de elite, omdat een open maatschappijen in haar aard heel veranderlijk is, en omdat het voortdurend streeft naar vooruitgang en geluk van haar burgers op basis van rationaliteit en dus verlichting. Waarbij bestuurders in dienst van haar burgers zijn en daardoor altijd snel inwisselbaar. En er tolerantie, onbeperkte vrijheid van meningsuiting en Academische Vrijheid bestaat. En omdat in een open samenleving problemen opgelost worden middels ratio en open discussies.
De Elite/God houdt niet van open samenlevingen omdat het haar machtsbasis altijd ter discussie staat en wankel is.
En dit brengt bij de elite in een open samenleving altijd een tegenbeweging opgaan: de contra-revolutie tegen de rede en vooruitgang,en dat zien we nu gebeuren