We maken revolutionaire tijden door, waarbij het internet de burgers ongekende mogelijkheden voor zelfontplooiing en zelfstandige meningsvorming geeft, kortom het vermogen meer onafhankelijk van de overheid te leven.
Maar ook toegang geeft tot ongebiased kennis en die het mogelijk maakt ongezoute en vrijelijk meningen te ventileren, het ultieme gebruik van het recht op vrijheid van meningsuiting.
In feite een enorme boost aan weer een volgende stap in vooruitgang en onafhankelijkheid van de burgers. Het verstrekt de verlichting, ingezet door de oude Grieken; in weer een stap richting effectieve directe democratie in een open samenleving.
Na de zegeningen van iedere revolutie die de mensheid heeft meegemaakt, die allemaal gedreven worden door technologie (en dus de rede), en technologie wordt gedreven door het vermogen van burgers hun ratio in te zetten bij het oplossen van problemen, en die problemen werden bijna altijd veroorzaakt door bevolkingsgroei:
- de landbouwrevolutie
- de revolutie van handeldrijven door vervoer van goederen en mensen over grote afstanden
- de uitvinding van de boekdrukkunst die massa onderwijs en kennisoverdracht mogelijk maakt, en academische vrijheid afdwong
- de industriële revolutie
- en nu de internet-revolutie (als uitkomst van de uitvinding van digitalisering) die supersnelle wereldwijde communicatie mogelijk maakte
Deze revoluties hebben respectievelijk de burgers broederschap gegeven, vrijheid, en gelijkheid en nu, met het internet, onafhankelijkheid. Maar zijn ook altijd gepaard gegaan met grote maatschappelijke en sociale onrust, geweld en ellende.
God en elites houden niet van technologische revoluties en de open samenlevingen.
Die willen gesloten samenlevingen, waar iedereen, zonder onderlingen competitie, zijn plek heeft; waarin problemen niet worden opgelost door de ratio, maar door mensen in te palmen in het streven naar een paradijselijke toestand (de heilstaat), die als vanzelf zal intreden als je als burger de elite maar braaf volgt in de weg daarheen.
Waarschuwing: daarom komen er totalitaristische tijden aan, en de situatie is in de westerse wereld veel ernstiger dan dat we geneigd zijn te erkennen.
Deze contra-revolutie komt van binnenuit, sluipend en wordt ten volle gedragen door de elite van bestuurders, politici, ambtenaren, media, intelligentsia, en minzaam gevolgd en ijverig door een groot deel van zich progressief/links noemende burgers, rechters en maatschappelijke organisaties, en de big-tech-bedrijven en bedrijven die van nature zullen meebewegen met wat zij denken dat de consumenten bezighoudt. (In bijna alle reclame uitingen wordt tegenwoordig tenminste een keer duurzaamheid, klimaat, biologisch, groen gebruikt, alsof je de slager hoort die vroeger op het dorp vooral liet weten dat hij een goede christelijke of katholieke slager was en vanzelfsprekend in de zegeningen van het koninkrijk Gods geloofde!
- De knok-ploegen worden al enige tijd gedoogd. Tegenstanders daarvan worden vervolgt.
- De maffia heeft vrij spel gekregen. Want die kan je maar eens nodig hebben; waarschijnlijk chanteren ze politici, rechters, journalisten, ambtenaren op cruciale plaatsen.
- Burgers worden niet meer beschermt. De politie wordt steeds meer ingezet om de elite te beschermen tegen het plebs.
- Fascisten noemen zich anti-fascisten.
- Racisten noemen tegenstanders racistisch.
- Intolerante islamieten, klimaat-activisten, anti-racisten democraten noemen hun critici intolerant, of betaalde marionetten van de industrie, of die hebben volgens hen last van fobie (en moeten dus maar opgenomen worden in een psychiatrische instelling met een mogelijkheid voor voor genezing! Sovjet-Rusland wist al hoe je met die tegenstanders om moest gaan.
De overheid – bijvoorbeeld bij haar Corona-maatregelen – noemen de critici a-sociaal omdat ze hun medeburgers in gevaar brengen. Reden voor meer vervolging en absolute macht om dat te ten strijden te kunnen trekken tegen de vijanden van het volk.
Opiniemakers zijn vaak zeer intolerant tegen mensen met eigen meningen en afwijkende opvatting en zeggen daar ongefundeerd de meest akelige dingen over; de criticasters worden voor nazi worden uitgemaakt. (en tegen nazi’s mag je natuurlijk geweld gebruiken! Waar zijn de knokploegen van de ANTIFA!). Als je daar iets van terugzegt loopt je de kans vervolgt te worden, want opiniemaker voelt zich al gauw bedreigd door het “klootjes volk”.
De vrijheid van meningsuiting en de academische vrijheid wordt stap voor stap ingedamd met Ollogren als hun stormtroepleider.
Media die de elite verwoorden worden gesubsidieerd. Andere media (zie de acties tegen gab.com, geenstijl) besmet verklaard en adverteerders bewerkt.
De politie komt al langs bij burgers met afwijkende meningen. Dat wil zeggen afwijkend van volgens de mores van de elite.
Subsidies gaan steeds meer alleen naar projecten/organisatie die zich openlijk achter de mores van de elite stellen. (Reichskulturkammer).
Wetenschappelijk onderzoek moet voldoen aan criteria voor maatschappelijke relevantie; bedoeld wordt dan de relevantie volgens de mores van de elite. Zie de stellingname van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschap!
Deelnemers aan de sociale media worden verplicht zich aan die mores van de elite te conformeren; anders uitsluiting en straks – let maar op – ook vervolging.
Kenmerken van deze contra-revolutie zijn een politieke stellingnamen gebaseerd op vooroordelen, gedeeltelijk door semi-wetenschappers geautoriseerd, en halsstarrig weigeren daarover een open en op ratio gebaseerde discussie te voeren. Zie de manier waarop de discussie over de door de VN geclaimde het leven vernietigende opwarming van de aarde systematisch uit de weg is gegaan.
De Corona-staat-van-beleg is slechts een eerste fase; hierna komt de staat-van-beleg rond de groene-transitie, vermeende discriminatie, onwenselijke meningen (haatzaaien en verheerlijking van geweld) want de vijanden van het volk tasten het welzijn van de burgers maar aan. Die onderdrukking is dus voor het goed doel.
Bereid je (mentaal) voor op de donkere middeleeuwen anno 21ste eeuw.
Dit is een uitleg waarom, hoe en wat ons staat te wachten.
Maar ook: wat kunnen/moeten we er aan doen?